Silnik typu bokser (boxer) – czym różni się od standardowego silnika?

Silnik typu bokser – podobny, a jednak inny

Silnik typu boxer działa tak samo, jak inne silniki benzynowe. Może być wyposażany w pośredni wtrysk wielopunktowy MPI, albo w bezpośredni wtrysk paliwa, może też być doładowany przez turbosprężarkę oraz zasilany instalacjami LPG.

Przez lata dominowały silniki boxer zasilane benzyną. Ale nie oznacza to, że nie produkowano także jednostek typu bokser zasilanych olejem napędowym. Przykładem może być 2.0 – litrowy diesel boxer o oznaczeniu EE20, opracowany, a jakże, przez Subaru. Tak, jak inne silniki diesla, budowane przez pozostałych producentów, był on zasilany przez listwę wtryskową Common Rail, doładowywany przez turbosprężarkę, a także wyposażony w filtr cząstek stałych DPF.

Najnowsze silniki bokser (z bezpośrednim wtryskiem paliwa i turbodoładowaniem), tak samo, jak ich standardowe odpowiedniki, są elementami napędów hybrydowych. Współpracują z jednostką elektryczną, zasilaną z baterii litowo – jonowej i bezstopniową, automatyczną skrzynią biegów (system e-boxer w samochodach Subaru).

A na czym polegają różnice? Na ułożeniu elementów składowych silnika.

Silnik typu bokser – gdzie był stosowany?

Japoński producent nie jest jedynym, który stosował i stosuje te jednostki napędowe.

Silniki typu bokser pracowały pod maskami wielu znanych i kultowych samochodów, z Citroenem 2CV i Volkswagenem Garbusem na czele. Warto wspomnieć, że silnik typu bokser wynalazł Karl Benz w 1896 roku. Mimo to nie zdobył on wielkiego uznania firmy Mercedes Benz.

Silniki typu boxer można było znaleźć w następujących samochodach:

• Alfa Romeo: Alfasud, 33, 145, 146.

• Citroen: 2 CV.

• Lancia: Flavia, Gamma.

• Porsche: 911, 914, Boxster, Cayman.

• Subaru: Impreza, Forester, SVX, Tribeca, Legacy.

• Volkswagen: Garbus, Karman Ghia, 1500, T1, T3.

• Scion (marka Toyoty, sprzedawana w USA).

• Wiele modeli motocykli, w tym BMW.

Silnik typu bokser – czym się różni od innych jednostek napędowych?

W standardowym silniku benzynowym oraz diesla tłoki w cylindrach poruszają się w płaszczyźnie pionowej – z góry na dół. W górnej części silnika znajduje się układ rozrządu. Pod nim zamontowany jest wał korbowy.

W silniku typu bokser tłoki w cylindrach poruszają się poziomo. To znaczy z prawej do lewej i odwrotnie. Tłoki ustawione są parami w przeciwne strony. Wał korbowy jest zamontowany pomiędzy tłokami. W trakcie pracy, każda para tłoków porusza się w przeciwnych kierunkach.

Jakie są zalety silnika typu bokser?

• Układ korbowo – tłokowy generuje mniej drgań podczas pracy, albowiem siły bezwładności tłoków się równoważą. W efekcie układ korbowo – tłokowy pracuje z mniejszymi oporami. Nie trzeba też stosować dodatkowych mas wyważających.

• Silnik szybko reaguje na naciśnięcie pedału gazu.

• Silnik typu bokser ma inne wymiary, niż silnik standardowy (z rzędowym układem tłoków). Jest krótszy i niższy od silnika rzędowego. Jest za to szerszy. Daje to projektantom szereg możliwości jeśli chodzi o zaprojektowanie kształtu przedniej maski i wnętrza komory silnika.

• Z racji specyficznej budowy, silnik bokser można zamontować tak, aby oś jego symetrii pokrywała się z osią symetrii samochodu. Pozwala to na jak najlepsze umieszczenie środka masy. Dzięki temu samochód bardzo dobrze się prowadzi, a jego zachowanie jest przewidywalne.

• Kolejny plus, związany z kształtem silnika, to większe bezpieczeństwo w razie wypadku. Podczas silnego uderzenia przodem auta, silnik powinien zostać wciśnięty pomiędzy ścianę grodziową i podłogę auta, nie robiąc krzywdy kierowcy i pasażerom.

Jakie są wady silnika typu bokser?

• Rozbudowany układ rozrządu, składający się z wielu elementów, na przykład czterech wałków rozrządu, bardzo długiego paska rozrządu i czterech rolek prowadzących. Wymiana napędu rozrządu w takim aucie wymaga wyjątkowej precyzji, a sam zestaw napędu rozrządu też nie należy do tanich (np. zestaw rozrządu dobrej firmy do silników 1,5 – 2,0 montowanych w Subaru, kosztuje ok. 1400 – 1500 zł).

• Im bardziej rozbudowany układ rozrządu, tym więcej uszczelek, np. simmeringów wałków rozrządu, które mogą przepuszczać olej silnikowy w starszych autach.

• Specyficzny kształt silnika i jego umieszczenie pod maską utrudnia przeprowadzenie wielu czynności serwisowych, nawet podstawowych, jak wymiana świec zapłonowych.

Trzeba zdemontować cały szereg elementów znajdujących się nad silnikiem (akumulator, filtr powietrza, itd.), a to i tak nie ułatwia dostępu do skrajnie zamontowanych cewek zapłonowych i znajdujących się pod nimi świec zapłonowych. Konieczny może być demontaż nadkoli, albo inna metoda.

Skoro problemy sprawia wymiana świec, to nie trudno się domyślić, że jeszcze bardziej problematyczna będzie wymiana zużywających się w każdym silniku uszczelek pod pokrywą zaworów. W tym silniku są dwie. Im bardziej utrudniony dostęp, tym droższe naprawy.

Michał Lisiak